Δ-9-Tetrahydrocannabinol of Delta-9-tetrahydrocannabinol, beter bekend als THC, is de psychoactieve component (die zorgt voor veranderingen in het waarnemingsvermogen en de stemming) van de belangrijkste en meest voorkomende cannabisplant in de soorten die als psychoactief zijn geclassificeerd. Niet-psychoactieve planten, die ook bekend staan als hennep, moeten volgens internationale voorschriften minder dan 1% THC bevatten.
De percentages in psychoactieve planten variëren per soort en zelfs binnen dezelfde soort, afhankelijk van het kweekproces, en kunnen uiteenlopen van zeer lage percentages tot meer dan 25% THC.
Psychoactieve en psychotrope cannabinoïden
De cannabinoïden met een psychoactief effect zijn THC, cannabinol en delta-8-THC, waarvan THC de sterkste en meest voorkomende is. Psychoactiviteit is het effect dat volwassenen of recreatieve gebruikers vaak wensen.
Andere cannabinoïden, zoals CBD, CBG en THCV, zijn psychotroop, dat wil zeggen dat ze een effect hebben op het centrale zenuwstelsel, maar ze zijn niet psychoactief, dus ze geven geen high. Bovendien gaat CBD de psychotomimetische effecten van THC tegen.
THC is de cannabinoïde die de grootste discussie veroorzaakt rondom de legalisatie van cannabis vanwege enkele van de effecten, zoals veranderingen in het geheugen en waarnemingsvermogen. Dit belet ons echter niet om te erkennen dat het ook zeer belangrijke therapeutische effecten biedt. Bovendien kunnen sommige verontrustende effecten die leiden tot veranderingen in het prestatievermogen of de stemming, ook therapeutische voordelen bieden, afhankelijk van hoe ze worden gebruikt.
Dit is het geval bij de behandeling van sommige klinische aandoeningen waarbij bijvoorbeeld de verandering van proprioceptie (de perceptie van het eigen lichaam) zeer nuttig kan zijn bij de behandeling van pijn. Ook kan de verandering in het geheugen positief zijn bij de behandeling van posttraumatisch stresssyndroom, door de herinnering aan traumatische voorvallen te verzwakken of zelfs te wissen.
De therapeutische breedte (het verschil tussen een effectieve dosis en het optreden van bijwerkingen) van THC is niet zo breed als bij CBD, maar door voorzichtig te werk te gaan en langzaam de dosis te verhogen, kan het optreden van ongewenste bijwerkingen bij medicinale patiënten worden verminderd door een tolerantie op te bouwen.
De nadelige effecten van THC zijn, net als bij CBD, omkeerbaar door de dosis te verlagen of de behandeling stop te zetten.
Therapeutische eigenschappen van THC
Hoewel de aantoonbare bewijzen van kwaliteit verschillen, zijn de belangrijkste therapeutische eigenschappen van THC:
- pijnstillend
- ontstekingsremmend
- neuroprotectief
- antioxidant
- spierontspanner
- gaat braken en misselijkheid tegen
- antitumoraal
- bevordert de eetlust
- vermindert de drang naar cocaïne, heroïne, alcohol en andere drugs
Op basis hiervan wordt THC gebruikt bij de behandeling van:
- ziekten die gepaard gaan met spierstijfheid, zoals Parkinson en multiple sclerose
- chronische pijn met verschillende oorzaken, in het bijzonder neuropathische, gemetastaseerde en secundaire pijn bij osteoartritis
- begeleiding van chemotherapie
- antitumorale behandeling geassocieerd met andere oncologische behandelingen.
Nadelige effecten van THC
Naast de reeds genoemde positieve effecten, zijn de nadelige effecten van THC onder meer: vermoeidheid, slaperigheid, droge mond, hoofdpijn, duizeligheid en coördinatiestoornissen.
